Dar Młodzieży
STS Dar Młodzieży (SQLZ)
Żaglowiec zbudowany został w Stoczni Gdańskiej im. Lenina w 1981, częściowo za składki społeczne. Uroczyste podniesienie bandery odbyło się 4 lipca 1982. Matką chrzestną została żona zasłużonego komendanta „Daru Pomorza” kpt. ż.w. Kazimierza Jurkiewicza – Helena Jurkiewicz. W 1983 wziął udział w zlocie żaglowców w Japonii, a rok później w kanadyjskim Tall Ships’ Races. W latach 1987-1988 pod dowództwem kpt. ż.w. Leszka Wiktorowicza okrążył Ziemię drogą wokół przylądka Horn. W 1992 uświetnił 500. rocznicę odkrycia Ameryki rejsem do USA.
Łącznie do końca 2006 „Dar Młodzieży” odbył 125 podróży szkoleniowych, odwiedzając 357 portów Europy, Azji, Australii i obu Ameryk, przepłynął ponad 388 tys. mil morskich. Przeszkolił 12 024 studentów morskich uczelni z Gdyni i Szczecina, średnich szkół morskich oraz zagranicznych uczelni morskich, m.in. Regional Maritime University w Akrze.
Brał udział w regatach Tall Ships’ Races: 1982, 1984, 1986, 1995-1996, 2001-2009
Na pokładzie „Daru Młodzieży” organizowane są Ogólnopolskie Rejsy Dziennikarzy. Pierwszy odbył się po Bałtyku, drugi Rone na wyspie Bornholm, trzeci Oxelesund (Szwecja), czwarty ponownie po Bałtyku,piąty Kopenhaga, szósty Visby (Gotlandia, Szwecja), siódmy Kilonia (Niemcy),ósmy Malmoe (Szwecja), dziewiąty Ryga (Łotwa), dziesiąty Sztokholm (Szwecja), jedenasty Tallin (Estonia). Kolejny rejs odbył się od 16 do 24 czerwca 2009 na trasie Szczecin – Sankt Petersburg – Gdynia. Było to pierwsze wejście „Daru” do Sankt Petersburga po przywróceniu historycznej nazwy, wcześniej był w Leningradzie. Ostatni „Rejs” wypłynął 24 września 2011 z Gdańska – tym razem ponownie do Kopenhagi. 30 września 2011 „Dar Młodzieży” powrócił do Gdyni.
DANE TECHNICZNE
typ: fregata
kraj: Polska
armator: Akademia Morska
port macierzysty: Gdynia
znak wywoławczy: SQLZ
rok budowy: 1982
budowniczy: Stocznia Gdańska (symbol budowy – B95/1)
główny konstruktor: Zygmunt Choreń
materiał konstrukcyjny: stal
pojemność rejestrowa:
- brutto: 2 255,0 BRT (6 755,93 m³)
- netto: 676,0 NRT (950,04 m³)
wyporność: 2 946 ton
nośność przy zanurzeniu 6,6 m: 701 ton
długość
- po pokładzie: 94,2 m
- z bukszprytem: 109,2 m
szerokość: 14 m
zanurzenie: 6,6 m
wysokość
- maksymalna: 50,1 m
- do pokładu głównego: 7,81 m
- do pokładu górnego: 10,05 m
- masztów (3): 49,5 m; 49,5 m; 46,5 m
powierzchnia żagli: 3 015 m²
liczba żagli: 26 w tym: 14 rejowych, 1 gaflowy, 11 żagli trójkątnych (wraz z lataczem)
silnik pomocniczy: 2 × 750 KM (2 × 552 kW), Cegielski-Sulzer, Diesel typu 8 AL 20/24 napędzają przez przekładnię wspólną śrubę
pędnik: pojedyncza śruba nastawna, ze specjalną nastawą do pływania pod żaglami
ster strumieniowy (dziobowy)
osiągi:
- pod żaglami:
- największy dzienny przebieg: 264,7 Mm (średnia prędkość 11,29 węzłów)
- największy przebieg na wachcie: 56,1 Mm (średnia prędkość 14,2 węzłów)
- maksymalna prędkość chwilowa: 19,5 węzłów (2003 Morze Północne[potrzebne źródło])
- prędkość na silniku:
- maksymalna: 12 węzłów
- ekonomiczna: 9 węzłów
załoga: 176 osób
- stała: 33 + 4 wykładowców
- praktykanci: 120 + 16 (6 kubryków po 20 miejsc w kojach oraz 1 lub 2 dodatkowe w hamakach)
autonomiczność: 45 dni
- prowiant dla 165 osób: 15 tygodni
- paliwo do silnika głównego: 45 dni
- woda pitna: 15 dni
pojemności zbiorników:
- paliwa: 230 ton
- oleju smarowego: 6 ton
- wody słodkiej: 316 ton
- wody kotłowej: 8,9 ton